بهترین ها لزوماً معروف ترین ها نیستن...
توسط
در تاریخ March 18th, 2014 در ساعت 22:09 (402 نمایش)
یادش بخیر نوروز سال 1387 که رفته بودیم تخت جمشید و من هم که همیشه به تاریخ هخامنشیان و کارها و اخلاقیات خوبی که داشتن علاقه داشتم، یه دفعه این سؤال اومد به ذهنم که:
"خب، کوروش پادشاه خوبی بود و معروف هم هست، حقیقتاً هم لایق پادشاهی بود و شکّی در این نیست. اما آیا واقعاً ممکنه در همون زمان کوروش، کسی بوده باشه که حتی بیشتر از کوروش، استعداد و دانش و توانایی اشته ولی به دلیل موقعیت و شرایط بدتر و یا متفاوت، نتونسته باشه به پادشاهی برسه؟"
خب من این سؤال رو از چند نفر پرسیدم و جواب واضحی نگرفتم. افرادی که تعصبات ملی گرایی داشتن می گفتن که چنین چیزی اصلاً امکانپذیر نبوده و تاریخ اصلاً هیچ وقت پادشاه عادلی مثل کوروش ندیده و این حرفا، که این توجیه برای من به حد کافی قانع کننده نبود.
از طرفی در مورد این مثال کوروش، مدرکی هم در دست نیست که بگه مثلاً در اون زمان و در اون نقطه از کره ی زمین مردی زندگی می کرد که از نظر دانش و بینش و توانایی از کوروش بهتر بوده ولی بنا به این شرایط نتونسته پادشاه بشه. بنابر این منم جواب خاصی برای سؤال خودم نداشتم ولی از نظر من حداقل امکانپذیر بودن چنین موردی، واضح بود.
خب چندین سال گذشت و در این سالها من فهمیدم معمولاً عموم مردم بیشتر توجهشون رو به ظاهر افاد مثل شهرت و این جور چیزا معطوف می کنن و خب بین همین افراد مشهور بعضی هاشون خیلی آدم های نابغه و توانایی هستن، ولی بازم تو همون زمینه ی خاص مورد نظر (مثلاً دانش کامپیوتر، اقتصاد، سیاست و غیره) لزوماً بهترین ها همیشه مشهور نیستن بلکه ممکنه بهترین ها در بین افراد گمنام پنهان شده باشن و به دلیل شرایط و یا این که مثلاً مورد توجه کمپانی های بزرگ و عوام مردم نبودن، مشهور نشده باشن.
در چندین مورد به نابغه هایی برخورد کردم که خیلی گمنام بودن ولی از نظر فکر و توانایی در زمینه ی کاری خودشون فوق العاده بودن، حتی بهتر از مشهورترین نابغه های دنیا! (که البته اونا هم انسان های بزرگی هستن)
پس نتیجه گیری اخلاقی این امر اینه که فقط به دنبال یادگیری از مشاهیر نباشیم، بلکه از هر کی که چیزی بلد بود یا بگیریم. چه بسا یه جاهایی بتونیم درس های بزرگتری از افراد گمنام یاد بگیریم که حتی حرفه ای ترین ها هم نتونن اون درس ها رو به ما یاد بدن!
به نظر من کشف استعدادهای گمنام یک هنره که کمتر بهش توجه شده، چون معمولاً فکر می کنیم مشاهیر می تونن بهترین الگوها برای ما باشن و یا منفعت بیشتری از الگوگیری از اونها داشته باشیم، در حالی که لزوماً اینطور نیست...