یک آرسنالی
مهمون نوازی
توسط در تاریخ June 10th, 2012 در ساعت 23:35 (1414 نمایش)
سلام. خیلی بده که سوژه ی وبلاگی نداشته باشی و مدت زیادی از پست بلاگ قبلیت گذشته باشه. ولی خیلی خوبه که وقتی نشستی داری درس میخونی یهو سوژه ی وبلاگت از دیوار کنار دستت بیاد بالا و تو ببینیش و بندازیش توی کیسه و بلاگش کنی!!
جریان از این قراره که روی تخت نشسته بودیم و داشتیم درس فوق العاده شیرین "اندیشه" مطالعه میکردیم که یهو دیدم یه عنکبوت تقریباً به اندازه ی انگشت اشاره داره از دیوار کنار تختم بالا میکشه. اولاً من فوری فهمیدم که رتیل نیست لذا ترسی به دل راه ندادم و بقیه رو هم صدا زدم بیان ببینن. ولی واکنش بقیه برام خوشایند نبود: "با پشه کش بکشش" ، "بیا علی این پیف پافو بگیر یه پیف بزنی میمیره" ، ....
خلاصه اینقدر حکم قتل توی همون 10 ثانیه صادر شد یه لحظه فکر کردم این عنکبوته، خود ش/اه/ی/ن ن/ج/ف/ی ـه
مقایسه سایز عنکبوت نسبت به دست مبارک بنده
خلاصه ما که از نظرات بقیه مایوس شدیم ، یه پشه کش تو دستمون بود و بقیه هم سپرده بودن که بکشمش و خودشون رفتن از این سریالای "Gem ای" ببینن. مام یه پلاستیک آوردیم ، نزدیک 10 دیقه طول کشید تا تونستیم بالاخره بندازیمش توی پلاستیک. حقیقتش توی این مدت میترسیدم که یه وقت نیوفته روی دست و صورتم :دی اتفاقه دیگه اومدیم یارو عنکبوت نبود ، گراز وحشی بود. تو این دوره زمونه به هیچکی نمیشه اعتماد کرد ، آره پسرم
بغیر از اندازه ی خیلی بزرگش ،نکته عجیب دیگه ای که توجه منو به خودش جلب کرده بود ، توده ی سفید رنگی بود که زیر شکم عنکبوت چسبیده بود که البته با دقت بیشتر فهمیدم این توده ، در واقع تارهای تنیده شده ی عنکبوت به یک چیز هست و کل توده از دهن عنکبوت بوسیله یک تار آویزون بود. نتونستم بفهمم اون توده چیه ولی احتمال زیاد شکار عنکبوت بوده. عنکبوتها قربانیهاشون رو در تارهای خودشون مومیایی میکنن ، تارهای عنکبوت بافتهای بدن قربانی رو سالم و تازه نگه میداره. یه چیزی مثل موم اندود کردن یا یخ بستن که هردو اینها موجب کاهش شدید سرعت تجزیه بافت ها میشن.
وقتی عنکبوت توی پلاستیک بود تونستم یه عکس خوب از اون پیله بگیرم:
این عکس دریچه جدیدی از علم رو به روی ما باز میکنه :دی با دیدن دون دونی های روی پیله ، آدم احساس میکنه که شاید اون یه قربانی نباشه ، شاید تخمهای عنکبوت باشه که داره میبرشون یه جای امن. بنابراین تحقیق کردم و به اینجا رسیدم. پیشنهاد میکنم این مطلب فوق العاده جالب رو حتماً بخونید ، خیلی مسائل جالبی راجع به عنکبوتها گفته که اکثرمون نمیدونیم. با خوندن این مطلب بیشتر مطمئن شدم که اون پیله ، یک شکار بوده نه تخم. در این مطلب نوشته که عنکبوتهایی هستن که سمشون حتی آدم میکشه! الان میفهمم چه ریسک بزرگی کردممن نمیدونستم اینقدر میتونن خطرناک باشن :دی ولی اگر باز هم ببینم ، نمیکُشم. همینطوری میندازم توی پلاستیک و بیرون رهاش میکنم. چون اول عنکبوت بود بعد آدم. حق تقدم با بزرگتراست!
خلاصه ما یه چند دقیقه ای رو به عنکبوت توی پلاستیک خیره بودیم و عکس میگرفتیم ازش که دیگه وقت خداحافظی فرا رسید و رفتم توی باغچه جلوی آپارتمان رهاش کردم و اونم بای بای کنان دست برام تکون میداد.
واقعاً دوست داشتم بدونم چی توی اون پیله بود...
حیوونا رو اذیت نکنید. هیچکس حق نداره حیوون دیگه ای رو بکشه. به قول یه نفر توی تلویزیون: "نجات دادن حیوونا از کشتنشون شجاعت بیشتری میخواد. کشتن یه شیر یا خرس کار بزرگی نیست. ولی اگر بتونی نجاتشون بدی کار بزرگ رو کردی."
حتی سوسک و مورچه هم کشتنشون درست نیست. اما بنده خودم یکی از سردم داران سوسک کشی هستم
ویرایش: به خبری که هم اکنون به دستمون رسید توجه کنید: "تخمهای عنکبوتها در بسته هایی ابریشمی به نام ساک تخمها نگهداری میشوند". با دیدن این جمله در یکی از سایتهای اینترنتی ، حالا احتمال میره که اون پیله ی مذکور ، ساک تخم باشه! (عکس)
فکر کنم آخرش مجبور بشم برم از تو باغچه پیداش کنم ساکشو بدزدم بازش کنم تا بفهمم چی توشه :دی4 پسندیدن
ارسال مطلب به ایمیل
مشاهده پروفایل
علامت گذاری به عنوان خوانده شده
