لقمه، حیا
توسط
در تاریخ November 12th, 2013 در ساعت 01:02 (481 نمایش)
به نام خدا
سلام
گاهی خیلی به این فکر میکنم که چجوری بوده؟
اصن چی شد؟
چطور شد؟
مگه میشه؟
واقعا مگه میشه آدم(!) با فاصله 60 و خورده ای سال از درگذشت پیغمبرش پسر همون پیغمبرو، که ایضا امام بر حق و معصوم واجب الاطاعه هم هست رو ...؟!
به خدا پناه میبرم
یه وقتایی این سوال بدجور میره رو مخ
هر چند خود امام حسین علیه السلام همون موقع دلیلشو گفتن...
"بطون اینها از لقمه حرام پر شده..."
و تو چه میدانی علی اصغر حسین چند نفر را هدایت کرده است...
چه اثری داره این لقمه حرام! الله اکبر
-----------------------------------------
در روانشناسی دین، اینطور بیان میشه که ظاهرا یکی از دلایل اصلی عدم پذیرش حق و عدم تاثیر حرف در انسان، بی حیایی هست
این حرف خیلی جای فکر داره
انسان وقتی بی حیا شد، دیگه از هیچی اِبا نداره، نه از بی ابرویی، نه از هیچی
اصن یه چیز خاصیه این بی حیایی، ظاهرا آدمو شجاع (!) میکنه
انقدری شجاع میکنه که از خدا هم نمیترسه
حالا خدا رو که میگیم نمیبینه و ...، ولی دیگه کارو به جایی میکشونه که جلو امام معصوم هم قد علم میکنه ، اونم نه در حال گمراهی!
بلکه در حالی که میدونه اینی که جلوشه امامشه، اصن امام نه، ادم که هست!
پناه میبرم به خدا
نکنه امام زمان بیاد و ...
12 تا امام داریم ، 11 تاشونو شهید کردن! و مسلمانان(!) هیچ غلطی در حمایت از اماماشون نتونستن بکنن...
اصن همینا که میگفتن مسلمونیم اماما رو شهید کردن
میدونی دوست من، یه چیزایی خیلی جالبه
زمان امیرالمونین علیه السلام، مردم به دستور خلیفه (حضرت امیر) با کسانی که خروج کرده بودن جنگیدند و...
خلیفه علی علیه السلام بود و خروجی ها، در زمانی طلحه و زبیر، در زمانی خوارج ، و در زمانی معاویه (علیه العنه) بودن
یه چند سال گذشت
شرایط مشابهی پیش اومد
یه خلیفه وجود داشت و یه عده که بازم خروج کرده بودن و سرکشی میکردن
خلیفه اینبار یزید و خروجی حسین علیه السلام بود
باز هم مردم به دستور دین عمل کردن
یعنی به تبعیت از فرمان خلیفه با خروجی ها جنگیدن
فقط یه مشکل خیلی خیلی بزرگ وجود داشت ، اونم این که مردم نتونستن حق رو و صاحب حق رو بشناسن...
و شکمی که پر از حرام شده بود را با حق چکار؟!
حضرت امیر فرمود: اول حق را بشناس تا اهل حق را بشناسی
------------------------------------------
حالا یه چیزی هم به ذهنم اومد این وسط که تا حالا چند بار بهش فکر کردم
تو دوره معاصر ما یه امام خمینی بود ، که اونم نه امام بود ، نه اولا به جانهای مومنین ، نه معصوم، نه خاک پای امامهامون، نه نه نه
اما
اما این همه عمر کرد و آخرش به مرگ طبیعی از دنیا رفت، اونم تو اون شرایط و تهدیدات و ...!
به نظر من این یه افتخاره که تو یه دوره، یه عده، از کسی که تازه نایب امام زمانشون میدونستن(نه خود امام زمان! ) طوری محافظت
کردن که به مرگ طبیعی بره
حالا به حکمت خدا و قسمت و ... کاری ندارم، ولی به نظرم این مسلمونا از مسلمونای اونموقع محکمتر بودن
ویقینا هر کوری هم میتونه جانهایی که خالصانه در این انقلاب تقدیم شدن رو ببینه
مگر اینکه بازم لقمه های حرام
الله اکبر از این لقمه حرام و از بی حیایی
...10 پسندیدن