گاه نوشتهــ هــآ + یَم

یه مدته (متاسفانه...) ادمای خسته ، ناامید و ی جورایی شکسته رو زیاد می بینم....اینم تقدیم ب همونا ک یادشون رفته که:

وخدایی که در این نزدیکیستـــــ .....







از شیخ ِ بهایی پرسیدند : خیلے سخت می گذرد ، چـه باید کرد ؟

شیخ گفت: خودت که می گویی ، سخت مےگذرد ، سخت کــه نمی ماند!

پس خـــدا را شکــر کــه می گذرد و نمی ماند ...

.
.
.
.
.

.



به حباب نگران لب یک رود قسم ...

و به کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت...

غصه هم میگذرد ....

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند ...

لحظه ها عریانند ....
به تن لحظه ی خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز ...
.
.
.
.
.

.


برآنچه گذشت ،
آنچه شکست ،
آنچه نشد ...

حسرت نخور ؛


زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد ...
.
.
.
.
.

.

طولانی ترین قصه های پرغصه نیز ، بالاخره به پایان خواهند رسید؛

با چشمانی پر امید ، صبری لازم است ...

هیچ آسمانی نیز همیشه ابری نخواهد ماند.


.
.
.
.
.

.




زندگی فاصله امدن و رفتن ماست
شاید ان خنده که امروز دریغش کردیم
اخرین فرصت خندیدن ماست
زندگی همهمه ی مبهمی از خاطره هاست
هرکجا خندیدیم زندگی هم ان جاست
زندگی شوق رسیدن به خداست
خنده کن بی پروا
خنده هایت زیباست.....

10 پسندیدن

foofool, albert_anishtain, bato, ali_1992_10, Hamed 2000, ramona97, siavash5, JiNe#, badrang, heavenlygirl.n6 ‌