پاییز داستانش مفصل است... با جمله های عاشقانه و عکس های رنگارنگ و ژستهای شاعرانه نمی شود پاییز را تعریف کرد. پاییز کارش را خوب بلد است... با مهر تو را عاشق می کند دستِ مهربانی به سرَت می کشد تویِ دِلَت را با عشوه هایی که از دَر و دیوار کوچه و خیابان نثارت می کند، خالی می کند. تو را به دست آبانش می سپارد... رهایت می کند بروی ...
شب که میشه همه می خوابن ولی من بیدارم بیدار و منتظر منتظر خبری از تو لحظه به لحظه گوشیمو چک می کنم که شاید زنگ بزنی یا حتی یه پیام بدی ولی... ولی نه ، بی فایدست ساعت از نیمه های شب میگذره و خبری ازت نمیشه به خودم دلداری میدم و میگم شاید وقت نکرده یا شاید شرایطش مناسب نبوده الاناست که دیگه پیام بده تیک تاک ساعت لعنتی اتاقم این انتظارو برام بطور وحشتناکی سخت می کنه ولی تحمل می کنم فقط بخاطر تو هر شب و هر روز کارم شده انتظار ...
آن مرد آمد آن مرد در باران آمد آن مرد با کوله باری از خاطرات آمد بیشتر بار خاطراتش را از کوچه و خیابان های همین شهر جمع کرده بود از تک تک صندلیهای این شهر لعنتی از تمام فصول و حتی تمام لحظات جوی طبیعت بارانی ...
چقدر دلم خواست امروز صبح وقتی از خواب بیدار شدم وقتی پتو را کنار زدم وقتی هوایِ سردِ اتاق رویِ صورتم نشست دستم را دراز کنم و گوشی را بردارم دوباره پتو را روی صورتم بکشم و با چشمانی نیمه باز ببینم پیام داده ای، از آن پیام های دستوری "که تمام کارهای امروزت را کنسل کن که دلم میخواهد بعد از خوردنِ حلیم بایستیم گوشه ی خیابان و چایِ داغِ قند پهلو بنوشیم... که وقتی سردم شد مچاله شوم در آغوشِ تبدارت...!" ...
باز منم و قلم و تنهایی که این قلم داره از تنهائیش روی کاغذای سفید دفتر سر میخوره وصفحات سفید دفترو سیاه میکنه میخوام از چیزی حرف بزنم که امروزه حرف دل خیلیاست میخوام از دردی حرف بزنم که خیلیا بابتش مو سفید کردن و پیر شدن میخوام از حسی بگم که بیانش خیلی آسون نیست ...
دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا، دلم تنگ شده‌ها را ... عاشقتم‌ها را … این جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی! باید آدمش پیدا شود! باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد! سنت که بالا می‌رود کلی دوستت دارم پیشت مانده، کلی دلم تنگ شده ... کلی عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی ...
بعضی وقتاتو زندگیم هست که حوصله هیچیو هیچکسو ندارم تو اون لحظات و دقایق هیچ چیزی برام به اندازه نوشتن لذت بخش نیست فقط قلم برمیدارمو مینویسم سیاه میکنم صفحات دفتر دلتنگیامو ... اینم یکی از اون نوشته هاست سلام مــاه مــن ! دیشب دلتنگ شدم و رفتم سراغ آسمون اما هر چی گشتم اثری از ماه نبود که نبود …! گفتم بیام سراغ ِ خودت ...
السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج) ادرکنی عصر یک جمعه ی دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟ چرا آب به گلدان نرسیده است؟ چرا لحظه ی باران نرسیده است؟ وهر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است. بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟ ...
نام کاربری
رمز عبور
دسته بندی های وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
بایگانی
مشاهده پروفایل
علامت گذاری به عنوان خوانده شده
