کوچکترین وبلاگ ترفندستان

شاید اگر من زمان خدایان قدیم به دنیا می اومدم، قطعاً می شدم خدای اشتباه و درس نگرفتن از اشتباه.
( حالا اسمم مثلاً شاید می شد اولیوس اسگلامیانوس مجیدسانوس) یا تو این فضاها.
به قدری که اشتباه می کردم و باز هم تکرار و تکرار و تکرار تا اینکه یه شب بالاخره به خودم اومدم گفتم هی، داری چیکار می کنی ؟ مثلاً تو که صد بار تو این موقعیت بودی، چرا درس عبرت نمیگیری از قبلیا تا سری بعد و درست اجرا کنی ؟ یا درست عمل کنی. همون شب هم گفتم اوکی، از این به بعد دیگه تو هر چیزی اشتباه کنم یا سرم کلاه بره دیگه سری بعد و درستش می کنم. یعنی 2 بار هر چیزی رو میذاشتم پیش بیاد.

یک بار که اشتباه اون هیچ اما سری بعد جبران.

حالا قشنگی و جالبیه موضوع کجاست ؟ اینکه از اون روز همه چیز یک بار اتفاق می افته.
یعنی فقط همون یک بار اشتباه. دیگه سری بعد اصلاً موضوعی مثل قبلی نیست که بخوام جبرانش کنم.

حالا این وسط یه تعریف دیگه پیدا کردم براش. یعنی یک روش درواقع.
که آماده باشیم برای موقعیت های یک باره ای.
چون بخواییم درست و دقیق و منطقی هم فکر کنیم. شاید شما دفعه بعد اشتباه قبلی رو جبران کنی اما واقعیت اینه اصل ماجرا عوض نمیشه. شما فقط تونستی یک اشتباه دیگه نکنی و چیزی رو درست نکردی. اون قبلیه خراب شد گند زده شد توش رفت.
مثلاً شما باید یک جا تو 5 ثانیه تصمیم بگیری که آیا برم به فلانی پیش نهاد همکاری بدم ؟ برم جلو با فلان دختر/پسر سر صحبت و باز کنم ؟ اگه رفتی که هیچ. اگه نرفتی میشه یک اشتباه. شما بعد اون هزار بارم بری دیگه اونی که باید می رفتی رو نرفتی، پس نتیجه چیه تا اینجا ؟ چیزی جبران نمیشه. فقط بعدیا بهتر میشه.

حالا بریم سر اون موضوع که گفتم یک روش دیگه پیدا کردم.
این که آماده باشیم. حداقل از اون لحظه لذت ببریم.
مثلاً من تو یک مهمونی باشم یه بانوی زیبا هم باشه بعد من هی تو فکر این باشم که برم جلو ؟ نرم جلو ؟ یهو میبینی مهمونی تموم شد و برقارو خاموش کردن و همه هم رفتن.
پس چیکار می کنیم ؟ تو اون مهمونی از محیط و جو و موزیک و آب معدنی هایی که هستش لذت می بریم جای اینکه برم نرم کنیم.
حالا این مثال و میشه هزار جور دیگه هم تعریف کردا. اینی که گفتم یه مثال بارزش بود.
ذهن و درگیر نکنید در کل هیچ وقت . برای بهتر شدن تلاش کنید اما هیچ وقت برای جبران چیزی تلاش نکنید چون خودمون رو گول میزنیم. اون اتفاق که خراب شد دیگه خراب شد و تموم شد و رفت. زمان گذشته ازش. بالا بری پایین بیای بعد و میتونی بهتر کنی ولی قبل و نمی تونی تعمیرش کنی.
بنابر این و نتیجه کلی اینکه :
باید بگیم بخندیم و گرنه پیاز میشیم میگندیم.

تو گذشته گیر کردن، باعث افسردگی و بی اعتماد به نفسی میشه. خود خوری کردن هیچوقت فایده نداشته و نداره. اگر اشتباهی کردیم دیگه گذشته. سعی کنیم یاد بگیریم قبول کنیم وقتی چیزی رو نمی تونیم تغییر بدیم و انقدر پر قدت باشیم که در آینده دیگه اشتباه نکنیم. و چیزی رو که می تونیم درست انجامش بدیم رو تو همون آینده درست انجام بدیم.
فکر و خیال از گذشته فقط کمرمون رو خم تر میکنه. مثل موریانه از داخل مفزمون رو میپوسونه.

فراموشی بزرگترین نعمتیه که ما داریم. ازش استفاده کنید و فراموش کنید یک سری خاطرات و اتفاقات رو. بعدش همه چیز قشنگ تر و باحال تر میشه
تست کنید

11 پسندیدن

محمود 8080 , Kasra , black-fish , majidhmt, ZzBb, Xx Joker xX, ali_1992_10, foofool, ترفندد, arsenal-champion, Hamzeh_rfj ‌