چگونه بازی درمانی برای درمان اوتیسم استفاده می شود؟ قدرت بازی را دست کم نگیرید.حتی تفریح و اسب سواری در محیط اطراف می تواند مزایای درمانی خوبی برای کودکان در طیف اوتیسم داشته باشد. برخی از ساختارها و قوانین را به یک بازی رسمی تر اضافه کنید و یک ابزار قدرتمند برای توسعه و پالایش همه چیز از مهارت های حرکتی و هماهنگی گرفته تا ارتباطات ، گوش دادن و مهارت های اجتماعی دارید. بازی شامل تعامل با دیگران به صورت مشارکتی و رقابتی ، برقراری ارتباط ، بیان نیازها و خواسته ها ، استراتژی ، تفسیر اهداف دیگران و نوبت گرفتن است ...انواع موزیک ها به عنوان یک تمرین کامل برای توسعه مهارت هایی که کودک کسب نکرده استفاده می شود.خوب ، این تمام مفهوم بازی درمانی است.زیبایی بازی درمانی این است که همیشه نیازی به هدایت یک درمانگر حرفه ای نیست. والدین ، خواهران و برادران ، دوستان و مراقبان با اندکی مربیگری می توانند برای بهره‌مندی از مزایای درمانی بازی در خانه و در زمین بازی تلاش کنند. چه تفاوتی بین بازی مستقیم و غیرمستقیم در بازی درمانی وجود دارد؟ بازی غیر مستقیم نوعی از بازی بدون دستورالعمل است.بصورتیکه که کودکان در بازی با مرزهای کمتری رها می شوند و آزادتر هستند و به خودی خود باقی می مانند تا مشکلات را پشت سر بگذارند. بازی درمانی مستقیم درست برعکس است. این یک رویکرد با دستورالعمل است ، در جایی که والدین یا درمانگر مستقیماً کودک را درگیر می کنند و ممکن است پیشنهاداتی را ارائه دهند یا سعی کنند جلسه را کنترل کنند. Floor timeو سایر سبک های بازی درمانی که در کودکان مبتلا به ASD استفاده می شود ، اغلب از هر دو روش غیر مستقیم و مستقیم استفاده می کنند. جلسات غالباً براساس شرایط کودک با زمان کم یا زیاد شروع می شود و به کودک امکان می دهد فعالیت اولیه را انتخاب کند. درمانگر یا والدین ممکن است کودک را در انتخاب یا درخواست اسباب بازی جدید و به نوعی دربرقراری ارتباط راهنمایی کرده و جلسه را طبیعتاً هدایت کند. بازی درمانی روی نیازهای فردی کودک تمرکز دارد و هر جلسه برای پاسخگویی به آن نیازها طراحی شده است. رویکردها از یک جلسه به جلسه بعدی و از کودکی به کودک دیگر تنظیم می شود. Floor Time floor time یک رویکرد برای بازی درمانی است. بعضی اوقات کودک ، درمانگر و والدین را درگیر کار می کنند یعنی کمک می کند که کودک ، درمانگرو والدین بازی کردن در کنار هم را تجربه می کنند. شش هدف اصلی وجود دارد که جلسات floor time برای دستیابی به آن طراحی شده اند: ۱.کودک نشان می دهد که دستورالعمل اسباب بازی ها یا بازی را درک می کنند ، یعنی می خواهند توپ را به جای چرخاندن داخل دهان سر جایش قرار دهد ۲. کودک به طور فعال درمانگر و والدین را درگیر می کند ۳. نوعی ارتباط دو طرفه حاصل می شود ۴. کودک از خواسته ها و نیازهای خود در بازی مطلع می شود ۵.کودک اتیستیک برای برقراری ارتباط ،بیان خواسته ها و نیازها حرکاتی را انجام می دهد ، که ممکن است به سادگی اشاره به اسباب بازی باشد ۶. اگر کودک ناراحت شود ، کودک خود را آرام می کند این اهداف از طرق مختلف در طول جلسه محقق می شوند. ابتدا کودک می تواند جلسه بازی را هدایت کند. والدین و درمانگر روی زمین می نشینند و با اسباب بازی ها و بازی هایی که کودک انتخاب می کند بازی می کنند که بسیاری از آنها ممکن است ازمحیط خانه بیرون بیایند و یا مواردی باشند که والدین یا درمانگر می دانند کودک از قبل از آن لذت می برد. این موارد ممکن است در ابتدای جلسه برای انتخاب کودک درج شده باشد.حباب سازها بازی محبوبی برای شروع است. کودکان همچنین عاشق اسباب بازی هایی هستند که حرکت می کنند ، روشن می شوند ، ارتعاش می کنند و صداها را ایجاد می کنند. با ادامه جلسه ، درمانگر یا والدین می توانند اسباب بازی ها یا فعالیت های جدیدی را به کودک بدهند ، شاید مبادله را اضافه کنند یا اسباب بازی هایی را اضافه کنند که بازی را پیچیده تر و پویاتر جلوه دهد. به عنوان مثال ، ممکن است یک جعبه تطبیق شکل معرفی شود که کودک بلوک هایی از اشکال مختلف را درون سوراخ های مربوطه قرار دهد ،ولی قبل از آن کودک فقط با بلوک های با اشکال متفاوت بازی می کرد.بدین ترتیب با سخت تر شدن فعالیت ها مهارت کودک نیز افزوده می شود. گروه های بازی یکپارچه (IPG)Integrated Play Groups درمانگرانی که گروههای بازیهای یکپارچه را اجرا می کنند (IPG) کودکان را با اختلال طیف اوتیسم و بدون آن ترکیب می کنند ، بنابراین افراد مبتلا به ASD می توانند یاد بگیرند که چگونه بازی کنند در حالی که همسالان خود را دنبال می کنند. گروه ها سه تا پنج کودک دارند و در هر گروه فقط چند کودک مبتلا به ASD دارند.رهبران بزرگتر، مسیر بازی را تعیین می کنند ، اما کودکان سرانجام این کار را به دست می گیرند. اگر فرزند شما در IPG ها شرکت می کند ، او ممکن است به مرور زمان وانمود کند که بازی می کند ، و در حالی که وقت خود را با همسالان خود می گذارد ، شانس های بسیاری برای بهبود مهارت های اجتماعی خود خواهد داشت. IPGمی تواند تا 3 ساعت در هفته انجام شود. تحقیقات نشان داده است که کودکان مبتلا به ASD که به مدت 4 ماه دو جلسه در هفته 30 دقیقه ای در IPG شرکت می کردند ، کیفیت بازی خود را بهبود بخشیدند ، از اسباب بازی های خود به شیوه ای معمولی استفاده کردند و تعامل اجتماعی بهتری با همسالان خود نشان دادند. Joint Attention Symbolic Play Engagement and Regulation (JASPER) روش JASPER می تواند به فرزند شما کمک کند مهارتهای توجه مشترک خود را بهبود ببخشد ، بدین معنی که می تواند همزمان در یک اسباب بازی و یک فرد متمرکز شود. از این طریق او می تواند روشی را که با دیگران بازی می کند بهبود بخشد.برنامه JASPER همچنین می تواند به فرزند شما کمک کند تا در بازی درگیر باشد ، شیوه بازی با اسباب بازی ها را گسترش دهد ، بیشتر با دیگران صحبت کند و مهارتهای دیگر اجتماعی را بهبود بخشد. کودکانی که تحت درمان JASPER قرار می گیرند ، اغلب با یک درمانگر یک به یک ملاقات می کنند ، اما گاهی اوقات JASPER در تنظیمات پیش دبستانی با حضور دانش آموزان مبتلا به ASD ارائه می شود. کودکان ممکن است این نوع درمان را تا 25 ساعت در هفته انجام دهند.ممکن است متوجه شوید که کودک شما ظرف تنها چند هفته مهارت های جدیدی کسب می کند. در حالی که بیشتر صحبت می کند در حالی که بازی می کند ، او به جای اینکه فقط چرخش چرخها را ببیند به ماشین ها در حالیکه از سراشیبی پایین می آیند نگاه کند. بسته به نیازکودک اوتیستیک ممکن است ماه ها یا سال ها به این نوع درمان نیاز داشته باشد. بازی پروژه The P.l.a.y. Progect پروژه بازی و زبان برای کودکان اوتیستیک یک گزینه درمانی است که براساس اصول floor time است اما تاکید بیشتری بر درگیری والدین و همکاری با متخصصان اوتیسم دارد.این تکنیک شامل تشخیص و مداخله زودرس ، هفته ای 25 ساعت درمان ، تعامل یک به یک بین والدین ، معلم ، کودک و بازی در سطوح مختلف می باشد. آیا می توانم در خانه بازی درمانی انجام دهم؟ شما به عنوان والدین نقش مهمی در بازی درمانی فرزند خود بازی می کنید. نه تنها شما یک شرکت کننده فعال در جلسات بازی درمانی خواهید بود بلکه بسیاری از والدین تصمیم می گیرند که بازی درمانی را روی فرشهای اتاق نشیمن خود انجام دهند! بسیاری از درمانگران بازی درمانی مایل و قادر به همکاری با والدین در زمینه آموزش تکنیک های بازی درمانی هستند که استفاده در خانه بسیار آسان است. همچنین بسیاری از برنامه های ویدئویی و کتابی وجود دارد که به والدین در گزینه های بازی درمانی در خانه کمک می کند. مهمترین مواردیکه باید هنگام شرکت فرزندتان در بازی درمانی در خانه به یاد داشته باشید این است که: ۱.همیشه در کاری که فرزند شما انجام می دهد ، مجذوب بمانید ۲.حتماً در مورد آنچه انجام می دهند اظهار نظر کنید ، حتی اگر مکالمه را ادامه ندهند ۳. سعی کنید با روش بازی با آینه و تقلید با کودک خود بازی کنید تا به آنها کمک کند در بازی خود احساس راحتی و امنیت بیشتری داشته باشند ۴.اقدامات ساده و کوچک را اضافه کنید. اگر با اتومبیل های اسباب بازی ، بازی می کنید و کودک شما در حال رانندگی اتومبیل خود است ، جلوه صوتی را به بازی اضافه کنید! ۵. به یاد داشته باشید ، همه چیز با توجه به شرایط کودک سطح بندی می شود. سعی نکنید آنها را بیش از حد دور کنید و همیشه در سطح فعلی از آنها انتظار داشته باشید. بازی درمانی می تواند فرصتی شگفت انگیز برای تعامل و ایجاد ارتباط با فرزندتان باشد و همچنین کودک شما برای ادامه مهارت های ارزشمند اجتماعی یاری برساند. تهیه و گردآوری:حسینی سیانکی 0 پسندیدن
نام کاربری
رمز عبور
