آشنائی با مدل مرجع OSI OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و يک مدل مرجع در رابطه با نحوه ارسال پيام بين دو نقطه در يک شبکه مخابراتی و يا کامپيوتری است . هدف عمده مدل فوق، ارائه توصيه ها و راهنمائی های لازم به توليد کنندگان محصولات شبکه ای به منظور توليد محصولاتی سازگار با ساير توليد کنندگان است . مدل OSI توسط کميته IEEE ايجاد شده است . با استفاده از مدل فوق ، محصولات توليد شده توسط توليد کنندگان مختلف امکان کار با يکديگر را پيدا خواهند کرد ( سازگاری بين محصولات ) . مشکل عدم سازگاری بين محصولات توليدشده توسط شرکت های بزرگ توليد کننده تجهيزات سخت افزاری ، زمانی آغاز گرديد که شرکت HP تصميم به توليد يک محصول شبکه ای نمود و اين محصول با محصولات مشابه ساير شرکت ها ( مثلا" IBM ) سازگار نبود . با توجه به مشکل فوق ، در صورتی که قصد تهيه چهل کارت شبکه برای سازمان خود را داشته باشيد ، می بايست ساير تجهيزات مورد نياز شبکه را نيز از همان توليد کننده تهيه می نموديد ( اطمينان از سازگاری بين آنان ) . مشکل فوق تا زمان ايجاد مدل مرجع OSI همچنان وجود داشت و به عنوان يک معظل بزرگ در اين زمينه مطرح بود . مدل OSI دارای هفت لايه متفاوت است که هر يک از آنان به منظور انجام عملياتی خاص ، طراحی شده اند . بالاترين لايه ، لايه هفت و پائين ترين لايه ، لايه يک است . در زمان ارسال داده از يک کامپيوتر به کامپيوتر ديگر ، داده ها حرکت خود را از لايه هفتم آغاز نموده و پس از تبديل به سگمنت ، ديتاگرام ، بسته اطلاعاتی ( Packet ) و فريم ، در نهايت از طريق محيط انتقال ( مثلا" کابل ) برای کامپيوتر مقصد ارسال می گردند . عملکرد هر يک از لايه های مدل مرجع OSI : لايه Application ( لايه هفتم ) □ ارائه سرويس های شبکه به برنامه ها ( نظير پست الکترونيکی ، ارسال فايل ها و ... ) □ تشخيص زمان لازم به منظور دستيابی به شبکه لايه Presentation ( لايه ششم ) □ ايجاد اطمينان لازم در رابطه با قابل استفاده بودن داده برای سيستم دريافت کننده □ فرمت داده □ ساختمان های داده □ توافق در رابطه با گرامر انتقال داده برای لايه Application □ رمزنگاری داده لايه Session ( لايه پنجم ) □ ا يجاد ، مديريت و خاتمه ارتباط برقرار شده بين برنامه ها لايه Transport ( لايه چهارم ) □ در ارتباط با رويکردهای متفاوت حمل داده بين کامپيوترهای ميزبان □ حمل مطمئن داده □ ايجاد ، مديريت و خاتمه مدارات مجازی □ تشخيص و برطرف نمودن خطاء □ تقسيم داده به فريم و نسبت دهی يک دنباله عددی مناسب به هر يک از آنان □ پروتکل های TCP، UDP و SPX در اين لايه قرار دارند . لايه Network ( لايه سوم ) □ ارائه ارتباط و مسير انتخابی برای دو سيستم □ حوزه روتينگ □ پاسخ به سوالات متعددی نظير نحوه ارتباط سيستم های موجود در سگمنت های متفاوت شبکه □ آدرس های مبداء ، مقصد ، Subnet و تشخيص مسير لازم □ پروتکل های IP و IPX در اين لايه استفاده می گردند . لايه Datalink ( لايه دوم ) □ انتقال مطمئن داده از طريق محيط انتقال □ آدرس دهی فيزيکی و يا سخت افزاری ( MAC ) ، توپولوژی شبکه □ فريم ها در اين لايه قرار دارند. لايه Physical ( لايه اول ) □ کابل ها ، کانکتورها ، ولتاژها ، نرخ انتقال داده □ ارسال اطلاعات به صورت مجموعه ای از بيت ها 0 پسندیدن
نام کاربری
رمز عبور